- directura
- dīrēctūra, ae, f. (dirigo), I) die Richtung, humilior, Frontin. aqu. 18. – II) meton.: a) die gerade Linie, Gromat. vet. 336, 24. – b) als t.t. der Baukunst, der ebene Abputz (mit Mörtel), Vitr. 7, 3, 5.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.